Obróbka cieplna mosiądzu

Mosiądzto dwuskładnikowy stop miedzi z cynkiem, znany również jako zwykłymosiądzi można podzielić na pojedynczemosiądzi mosiądz dwufazowy według organizacji. Pojedynczy mosiądz jest również nazywany mosiądzem α, o zawartości Cu między 62,4% -100% (wag.). Mosiądz dwufazowy (α+β), zawartość Cu między 56,6%-62,4% (wag.), rozpuszczalność Zn w Cu w stanie stałym wzrasta wraz ze spadkiem temperatury. Z wyjątkiem zawierających aluminiummosiądz, mosiądzgeneralnie nie ma efektu wzmocnienia obróbki cieplnej. Dlatego wyżarzanie jest często stosowane w celu poprawy wydajności obróbki na zimno (tłoczenie, ciągnienie, obróbka skrawaniem). Właściwości mechaniczne i właściwości odkształcenia na zimno półproduktów z mosiądzu wyżarzanego zależą głównie od wielkości ziarna. Ogólna zasada jest taka, że ​​wielkość ziarna jest mała, a twardość wysoka. Ponadto wielkość odkształcenia na zimno jest duża, a twardość wysoka (utwardzanie na zimno); temperatura wyżarzania jest niska, a twardość wysoka.
Wyżarzanie po odkształceniu na zimno, w tej samej temperaturze, twardość jest niska, gdy czas jest długi; jednocześnie twardość jest niska, gdy temperatura jest wysoka.
Mosiądzo niskiej zawartości cynku ma niewielki wpływ na utwardzanie na zimno, a jego ziarna wymagają rafinacji, aby uzyskać wyższą twardość.
Mosiądzzawierający Zn więcej niż 20% (wag.) ma naprężenia szczątkowe po odkształceniu na zimno. W wilgotnej atmosferze (zwłaszcza zawierającej amoniak i sól amonową), rozpuszczalnikach rtęci i soli rtęci łatwo jest spowodować korozję naprężeniową i spowodować pękanie, które należy wykonać wyżarzanie odprężające.
Pośrednia temperatura wyżarzania (â) podczas obróbki plastycznej na zimnomosiądzgeneralnie musi być odpowiednio zmniejszona w miarę zmniejszania się rozmiaru efektywnego (mm).